De Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie en Neurologie (NVPN) hield vaak geld over aan het examineren van leerlingen voor diploma B. Dit ‘examenkapitaal’ diende de verpleging zelf ten goede te komen. De examencommissie stortte daarom ruim 10.000 gulden in een zogenaamd “Verplegingsfonds”. In 1934 besloot de NVPN dat dit fonds een nieuwe, aanvullende opleiding voor verpleegsters zou bekostigen, die hun zelfstandigheid zou vergroten. Gediplomeerden konden werk vinden bij een voor- of nazorgdienst, in een gemeentelijke psychiatrische dienst of in de particuliere verpleging. De cursus ging van start in september 1937, in het gebouw van Het Groene Kruis aan de Nieuwe Gracht te Utrecht. Verpleegster Mat Coehoorn-Spilker was een van de eerste verpleegkundig docentes. De cursus combineerde theoretische lessen met stageplaatsen in de sociale psychiatrie. De opleiding ‘B-nazorg’ bleef lang ‘de’ specialistische opleiding voor verplegenden in de psychiatrie en ging geleidelijk over in de opleiding tot Sociaal-Psychiatrisch Verpleegkundige (SPV).
- Borgerhoff Mulder, H.W. (1938). Eerste jaarverslag van de Commissie voor de Voortgezette Opleiding van Gediplomeerden B. In Psychiatrischen en Neurologische Bladen 42, 873-875.
- Padt, I. van der (1999). Hoopvol bezorgd, sociaal psychiatrische verpleegkunde van de 20e naar de 21e eeuw. Eindhoven: Nederlandse Vereniging van Sociaal Psychiatrische Verpleegkundigen.
- Stegge, Cecile aan de (2012). Sociale Psychiatrie: De opleiding in ‘B-nazorg’ (1933-1950). In Cecile aan de Stegge (2012). Gekkenwerk. De ontwikkeling van het beroep psychiatrisch verpleegkundige in Nederland 1830-1980, p 409-416. Maastricht: Maastricht University Press