Iedereen wil bij ziekte kunnen rekenen op goede verpleging. Bij een dreigend tekort aan verpleegkundigen slaan ziekenhuizen de handen ineen om maatregelen te treffen. Opleidingen krijgen een ruimer budget en campagnes om het beroepsimago op te krikken worden gepromoot. Maar tegen de tijd dat grote groepen gediplomeerden aan de slag kunnen, is het tekort vaak al weer voorbij. Werkeloosheid ligt dan op de loer. Dit fenomeen heet de ‘varkenscyclus’. Zo was er in de jaren ’60 een ernstig ‘verpleegsterstekort’. De nood was zo hoog, dat ziekenhuisdirecties zich in hun werk belemmerd zagen. De aanmelding van leerling-verpleegkundigen stagneerde dramatisch. Vrouwen waren nauwelijks te bewegen de verpleging te kiezen. Aantrekkelijker banen lonkten. Ziekenhuizen ondernamen acties om het tij te keren. Tegen de tijd dat de maatregelen effect sorteerden, was het tekort voorbij. Begin 1980 kregen verpleegkundigen direct na hun diplomering ontslag. Dit zou niet de laatste manifestatie van de ‘varkenscyclus’ zijn.
- A.M. van der Meulen, ‘Het verpleegstersberoep. Devaluatie en functieverlies’, Tijdschrift voor Ziekenverpleging 11 (1958) 505-512.
- C.H. van der Kooij, ’1890-1990’ in: A.E.W.M. van de Pasch e.a. Honderd jaar verplegen. Een bijsluiter over gisteren met een opening naar morgen (Lochem, 1990) 38-41.